Historia żółtego sera

    W ramach nauki gryzienia i jedzenia produktów nie papkowych Maciuś dostał kawałeczek żółtego sera do buźki. Było to późnym popołudniem. Nadszedł czas kąpieli, rezebrałam dzieci i wsadziłam do wanny, umyłam i zostawiłam, żeby się bawiły - jak co dzień. Po jakimś czasie wyciągam dzieci z kąpieli, widzę, że Maciuś taki zmaltretowany, opryskany wodą po włosach, buziaku, oczach. Dziwiłam się, że się nie bronił, nie kłócił, nie opieprzał Ewy - zwykle nie pozwala sobie na takie traktowanie. Ktoś zgadnie, dlaczego pozwolił się sponiewierać? Oczywiście. W buzi cały czas trzymał sobie żołty ser, więc siłą rzeczy był na tym tak bardzo skupiony, że nie mógł  rozmawiać i  bronić się. Ten kawalątek serka trzymał w buzi dobre półtorej godziny - a i tak go nie zjadł.

na zdjęciu powyżej Maciejek pielęgnuje urodę siostry

a na tym poniżej uczymy dzieci czytać metodą Domana.

Logopedka

      Wizyta w poradni psychologicznej bardzo mi przypomniała, że Maciek jest "nieco" do tyłu w swoim rozwoju. Na razie na tapecie mamy żucie, zapamiętywanie, wykonywanie poleceń.

      W kwestii żucia i mowy wstępnie umówiłam się z najlepszą w kraju neurologopedką, dr Ładą. Przyjmie nas w połowie stycznia - szok, normalnie terminy oczekiwania są kilkumiesięczne. Żeby jednak nie tracić czasu, wysłałam syna do naszej pani logopedki. Pani Maria, po wysłuchaniu listy problemów i przebadaniu Maćka stwierdziła bardzo wysoką nadwrażliwość w obrębie jamy ustnej i bardzo silny odruch wymiotny. Dostaliśmy ćwiczenia na masaż buzi. Maciek wścieka się przy tym okropnie. Ale cóż.

Pierwsza prawdziwa ocena rozwoju

       Ocena rozwoju ruchowego Maćka jest mi znana. Ze względu na wyjątkowo niski poziom jakości oceny psychologicznej z poradni wcześniaczej, zrezygnowałam z jej usług. Ponieważ chciałam jednak wiedzieć, jak oceniane są intelektualne możliwości Maćka i jak mogę mu pomóc rozwijać się nie tylko ruchowo, wyszukałam sobie poradnię psychologiczną ukierunkowaną na rozwój dziecka. Wczoraj byliśmy więc na takiej ocenie. Przez godzinę Maciek wykonywał różne zadania (albo i ich nie wykonywał....), pani Natalia na luziku, bez pośpiechu, bez stresu poddawała go różnym ćwiczeniom. Widziałam, że niektóre zadania nie przysparzały mu żadnej trudności, inne po prostu go przerosły i nie dał im rady. Dziś pojechalismy na podsumowanie wczorajszych ćwiczeń. Wynik nie wyszedł najlepszy, ale też szczerze mówiąc wyższego nie oczekiwałam - wśród równieśników jesteśmy w 1. centylu. Czyli że prawie wszystkie dzieci w jego wieku uzyskują wyższy wynik. Zdobyte punkty umiejscowiły go w okolicy dziewiątego miesiąca. Dostaliśmy pracę domową, pani Natalia dokładnie i przystępnie wytłumaczyła nam, co i w jaki sposób stymulować, aby dorównać go do dzieci urodzonych w terminie.

        Mała dygresja- wczoraj, podczas zbierania wywiadu, kiedy powiedziałam, ile Maciuś ważył w chwili urodzenia, pani Natalia znieruchomiała. Cóż, ŻYCIE - jak powiedział mi kiedyś wyjątkowo mało empatyczny pan doktor w szpitalu, kiedy już wiedziałam, że z Maciusiem w moim brzuchu nie jest dobrze.

Aha- dostaliśmy całkowity szlaban na TV. Nie ma chyba nic gorszego dla rozwoju dziecka niż bezmyślne wgapianie się w ekran telewizora - to słowa specjalisty ;).

     

Mamy nowe szkła - plus piątki. Nie wyglądają tak źle, jak się obawiałam.

Ze spraw domowych - Maciek potrafi klęczeć - ot, taka nowa umiejętność.

Czapka

   Odbieram moją córkę z przedszkola, ubieramy kozaki, kurtkę, szalik, czapkę. Powinno być OK. Okazuje się jednak, że nie do końca-  dostałam od Ewy reprymendę - czapka podwinęła się przy uchu. Ewa mówi do mnie:

- Mamo, ta czapka musi być porządnie ubrana, a nie tak BYLE JAK.

      Poniżej foto z ubiegłotygodniowego wypieku pierniczków. Piekłyśmy je do 22,00, Ewa nie pozwalała na dokończenie następnego dnia. Musiałam upiec pierniki z całej porcji ciasta. Ale wzięcie mialy niesamowite - zaniosłyśmy na wigilię przedszkolną, na koniec uroczystości na stołach pozostawały tylko pierniki sklepowe - po naszych nie było śladu:). Szczególnie smakowały Maksiowi, którego Ewa jest ukochaną:).

Znowu otrzymałam ponaglenia

        Na tapecie znów rehabilitacja. Naprawdę niezwykle ciężko jest obecnie ćwiczyć z Maciejkiem - mały zbój nie pozwala na moje zabiegi. Najbardziej nie lubi, jak usztywniam mu nogi w kolanach i zmuszam do stania na całej stopie w PIONIE. Wymusza sobie uginanie kolan, siad na tyłku zajmuje mu ułamek sekundy. I od nowa zaczynam prostowanie kolan i stanie na całych stopach...i tak w kółko. Chociaż przyznam, że dostałam od terapeuty pochwałę - Maciuś przyjmuje już zdecydowanie ładniejszą postawę i mniej pochyla się do przodu. Czyli jakiś sens tych tortur jest :). Przyznałam się, że w domu skręciliśmy stół na minimalną wysokość oraz rzadziej włączamy TV - te dwa przedmioty prowokują stanie na paluszkach, więc unikam ich jak mogę...

Jesienią dostałam od Jurka Owsiaka matę do hydromasażu (w sumie to dostał ją Maciuś:), ale przez ząbkowanie i nieodpuszczającego gila odstawiłam hydromasaże. Pan Piotr jednak przywołał mnie do porządku i zdecydowanie zalecił tę formę terapii (zwiększone napięcie w nogach).  No więc hydromasujemy się w domu. Maluch chyba już zapomniał, jak to działa, bo ryczy przez cały seans :(.
       Aaa, no i całe zajęcia  u pana Piotra spędziłam ostatnio na korytarzu - mój maminsynuś buczał i nie chciał współpracować ze swoim terapeutą, kiedy widział mnie. Wolał się polelać. No więc siedziałam sobie za drzwiami.. :)

     Ze spraw domowych - Maciuś rysuje :). Papuguje Ewunię, która namiętnie rysuje po ścianach,  i też próbuje swoich sił. A że ściana jest mu niespecjalnie wygodna, rysuje po podłodze. Są to oczywiście zupełnie przypadkowe pojedyncze kreski, ale lubię się z tego śmiać:). A radiem zarządza jak prawdziwy DJ.

      Prawie na sam koniec tego wywodu napiszę coś, co mnie powaliło w ostatnich dniach. Wiecie, że są w naszym kraju szpitale, gdzie maleństwom, wcześniakom takim jak mój syn nie daje się szansy, bo są zbyt kosztowne? Wciąż nie mogę w to uwierzyć, ale tak jest....

Poniżej foto ze spotkania Maćka i jego koleżanek ze szpitala :).

a tu utulony do snu przez swoją siostrę :D :D :D